Αλβανία: Αλυτρωτικό παραλήρημα από Μπερίσα… να τι πρέπει να κάνουμε

Στα χνάρια της Τουρκία βαδίζει σταθερά πλέον η Αλβανία, αφού πολιτικοί παράγοντες της γειτονικής χώρας θέτουν σε κάθε ευκαιρία, έμμεσα και άμεσα, ακόμα και εντελώς απρόκλητα, θέμα εδαφικών διεκδικήσεων εναντίον της Ελλάδας.

Αυτή τη φορά επανήλθε στο θέμα ο Αλβανός πρωθυπουργός, Σάλι Μπερίσα, ναι, αυτό που εισέπραττε χρήματα για να κερδίσει την εξουσία από «αδελφό» κόμμα στην Ελλάδα, αφού η αφελής αντιμετώπιση δημιουργούσε την πεποίθηση ότι η οικονομική βοήθεια θα οδηγήσει στο να καταλαγιάσουν τα πάθη και να ζήσουμε όλοι σε μια ειρηνική περιοχή, συζητώντας ενίοτε καλόπιστα τα ζητήματα που θα ανακύπτουν.

Δυστυχώς ή ευτυχώς για τους θιασώτες και μη τέτοιων επικίνδυνων στις διεθνείς σχέσεις αντιλήψεων, η εποχή της αφέλειας παρήλθε και λογικά όλοι θα έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι αγαπητοί μας γείτονες θεωρούν πως η δύσκολη συγκυρία που διέρχεται η Ελλάδα προσφέρεται για την άσκηση πιέσεων με στόχο την προώθηση των επιδιώξεών τους.

Τι είπε λοιπόν αυτή η… ευγενική φυσιογνωμία μιλώντας στο διεθνούς φήμης συνέδριο του Μονάχου για τα θέματα ασφαλείας; Ότι οι Αλβανοί είναι χωρισμένοι σε πέντε χώρες όπου και αποτελούν μειονότητα, ενώ «κανονικά» τα σύνορα της Αλβανίας θα έπρεπε να ξεκινούν από την Πρέβεζα! Αυτό το τελευταίο το απέφυγε, μας το είχε όμως πει στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ανεξαρτησία της χώρας, με αποτέλεσμα τότε να ματαιωθεί η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών, Δημήτρη Αβραμόπουλου.

Αφού κατόρθωσαν να εκνευρίσουν ακόμα και τον συγκεκριμένο υπουργό Εξωτερικών, τότε θα πρέπει άλλοι να συμπεράνουν ότι είναι… άξιοι συγχαρητηρίων και άλλοι ότι τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται σοβαρά και χρήζουν αναπροσαρμογής της ελληνικής στάσης απέναντι στη χώρα.

Το μήνυμα που πέρασε στη διεθνή κοινότητα ο Μπερίσα, μιλώντας από το βήμα του συνεδρίου, είναι ότι είναι επικίνδυνη η κατάτμηση των Αλβανών σε πέντε χώρες και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αστάθεια. Σε μια πρώτη ανάγνωση θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι κάνει τα πρώτα βήματα για να προωθήσει επικοινωνιακά το θέμα της συνένωσης του Κοσσυφοπεδίου με την Αλβανία.

Σε δεύτερο στάδιο βέβαια, αφού επιτευχθεί αυτός ο στόχος, οι πιέσεις θα κλιμακωθούν και θα ακολουθήσουν η Ελλάδα, η Νότια Σερβία (Πρέσεβο – Μεντβέντια – Μπουγιάνοβατς),ακόμα και το Μαυροβούνι και φυσικά τα Σκόπια, που δεν αντιλαμβάνονται τον θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχουν και συνεχίζουν την αυτοκτονική πολιτική μέσω της αμφισβήτησης της ελληνικής εθνικής ταυτότητας και την καπηλεία όσων συνδέονται με τη Μακεδονία και τον αρχαίο πολιτισμό της, αποποιούμενοι τη σλαβική τους ταυτότητα και καταγωγή.

Κατά τα άλλα, έσπευσε να φανεί πολιτικά ορθός, δηλώνοντας ότι στηρίζει τις συζητήσεις ανάμεσα στο Βελιγράδι και την Πρίστινα διότι λέει κινείται στην κατεύθυνση της συμφιλίωσης! Συμφιλίωση βέβαια με τους δικούς τους όρους, διαφορετικά το λόγο αναλαμβάνουν παραστρατιωτικοί και τα παρακλάδια του UCK που σαν στόχο έχουν την «εθνική ολοκλήρωση».

Ο δυτικός κόσμος πρέπει να κατανοήσει, όσο κι αν φαίνεται σκληρό σαν μέθοδος, ότι ο αλβανικός αλυτρωτισμός δεν θα αφήσει ήσυχη την περιοχή, έως ότου όπως έγινε και στο παρελθόν σε άλλες περιπτώσεις (κι εμείς ως Έλληνες έχουμε τα δικά μας παραδείγματα…) έρθει ένα συντριπτικό πλήγμα ικανό να αρχίσει την αντίστροφη διαδικασία. Δηλαδή την αναδίπλωση και την έμφαση στην προσπάθεια να εκσυγχρονιστεί εσωτερικά η Αλβανία και να αναπτυχθεί συνεργαζόμενη με τη διεθνή κοινότητα, χωρίς κρυφή ατζέντα. Τότε μαζεύονται και στο καβούκι τους κάθε λογήςπολιτικοί απατεώνες που χρησιμοποιούν εμπρηστική ρητορική για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους.

Πόσο πιθανό είναι να γίνει αυτό; Όχι προς το παρόν, καθότι υπάρχουν δυνάμεις που χρησιμοποιούν τον αλβανικό αλυτρωτισμό και τις κάθε είδους, υπαρκτές ή κατασκευασμένες μειονότητες για να αναδιατάξουν τον χάρτη και να ελέγξουν την κατάσταση σε μια γεωγραφική περιφέρεια με τη σημασία των Βαλκανίων. Για να αλλάξουν νοοτροπία απαιτείται κινητοποίηση από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, αφού όμως πρώτα, επιτέλους, η χώρα αντιληφθεί την πραγματικότητα και εφαρμόσει μια πραγματική πολιτική «καρότου και μαστιγίου».

Δεν μπορεί ο κάθε Μπερσίσα και ο κάθε Νταβούτογλου εντελώς ανέξοδα να θέτουν συνεχώς θέματα σε βάρος μας χωρίς να αντιδράμε. Είναι αυτοκτονικό, περνάει και τα εντελώς λάθος μηνύματα στο διεθνές περιβάλλον αναφορικά με τη διάθεση της Ελλάδας και των Ελλήνων να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους, τα οποία με κάποιον περίεργο ψυχολογικό μηχανισμό, τα τελευταία είκοσι τουλάχιστον χρόνια, τα θεωρούμε ως δεδομένα.

Επειδή ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι δεδομένο στις δυναμικές διεθνείς σχέσεις, όσο πιο γρήγορα αφυπνιστούμε, τόσο το καλύτερο για μας. Να μαζέψουμε τα του οίκου μας το συντομότερο δυνατόν και να ασχοληθούμε επιτέλους σοβαρά με την ανάπτυξη ΟΛΩΝ των παραμέτρων ισχύος του κράτους και του έθνους. Άρα, παρότι θεωρούμε τη στρατιωτική ισχύ κεφαλαιώδους σημασίας, προφανώς δεν αναφερόμαστε μόνο σε αυτή. Τι άλλο θέλουμε για να κατανοήσουμε ότι τα χρόνια που έρχονται θα κλιμακωθούν οι προκλήσεις, ενώ όσοι αμφισβητούν θα εμφανιστούν και ως ενιαίο μέτωπο;

http://www.defence-point.gr/news/?p=68738