Πέμπτη, 24 Ιανουαρίου 2013 Ενεργειακός πόλεμος: «Όταν πλακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια»!


του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Oι παγκόσμιες ενεργειακές ισορροπίες έχουν αλλάξει άρδην τα τελευταία δέκα χρόνια, μετά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, τη «νέα δυναμική» που ανέπτυξε... η Ρωσία του Πούτιν, την άνοδο στην εξουσία στο Ιράν του Αχμαντινετζάντ, τις αλλαγές καθεστώτων σε Αίγυπτο και Λιβύη και τις εξελίξεις στη Συρία. Παράλληλα η Τουρκία αυτοαναβάθμισε το ρόλο της, παρουσιάζοντας μας το δόγμα Νταβούτογλου, ενώ η Ελλάδα αυτοπυροβολήθηκε και οδηγήθηκε σε χρεοκοπία.
Η Αθήνα στην παρούσα συγκυρία θα ευχόταν να μην βρισκόταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, των παγκοσμίων γεωπολιτικών συμφερόντων, τα οποία συνδέονται ΑΜΕΣΑ με τις ενεργειακές ισορροπίες… Και αυτό γιατί βρίσκεται σε πολύ κακή διπλωματική θέση, λόγω της τεχνητής οικονομικής κρίσης και του «οικονομικού κορανίου», που ονομάζεται Μνημόνιο…

Η χώρα μας δεν στερείται πλουτοπαραγωγικών πόρων και ως εκ τούτου, αποτελεί πολύφερνη νύφη που την πολιορκούν πολλοί, αλλά όλοι θέλουν να πάρουν την προίκα της, χωρίς όμως να κάνουν γάμο που θα ωφελήσει και την άλλη πλευρά. Κοινώς όλοι ΤΟΥΣ είναι μονοφαγάδες κι εδώ ταιριάζει απόλυτα η ρήση, όταν πλακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια.
Δυστυχώς η Ελλάδα δείχνει ανήμπορη ν’ αντεπεξέλθει στις πιέσεις, αφενός γιατί στερείται εθνικής στρατηγικής, αφετέρου γιατί η πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας, λειτουργεί περισσότερο ως πράκτορας συμφερόντων ξένων χωρών, παρά ως εγγυητής των εθνικών συμφερόντων…

«Σκοτώνονται» Αμερικάνοι-Ρώσοι και Γερμανοί για τις περίφημες «ιδιωτικοποιήσεις», έχοντας βέβαια κατά νου ΚΥΡΙΩΣ την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων της χώρας, εκεί όπου δεν έχει βρεθεί ΑΚΟΜΗ η «χρυσή τομή», έτσι ώστε να λάβει τέλος το παραμύθι που ονομάζεται οικονομική κρίση…

Μέσα σε μια δεκαετία η περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής άλλαξε πολιτικά και οικονομικά. Και όλ’ αυτά έγιναν, επειδή αλλάζει συνεχώς ο ενεργειακός χάρτης της περιοχής.
Η οικονομική κρίση του 2008, απλά επιβράδυνε την σταθεροποίηση των τιμών πετρελαίου σε πάνω από 100 δολάρια το βαρέλι. Αυτό έγινε κυρίως επειδή μεγάλωσε η ζήτηση, λόγω Κίνας και Ινδίας…

Είναι προφανές ότι στους οδικούς χάρτες συμφερόντων υπάρχουν πολλοί παράδρομοι.

Η Ελλάδα και η Κύπρος δυο μέλη της ΕΕ και το Ισραήλ, ψυχρός γείτονας μέχρι πρόσφατα, σήμερα πάνε να γίνουν προνομιακοί συνέταιροι, με τις ευλογίες του και του Ομπάμα και του Πούτιν και της Μέρκελ!!! Και οι τρεις «χρειάζονται» ακριβώς το ίδιο!!! Μόνο που το θέλουν ΜΟΝΟ για τον εαυτό τους… Κι εκεί χαλάει η μοιρασιά… Οι ΗΠΑ του Ομπάμα παρόλο που κατάφεραν να μετριάσουν τον ανταμερικανισμό στην Ελληνική κοινωνία, (βοήθησε καθοριστικά η ανόητη αυταρέσκεια της Γερμανίας της Μέρκελ), δείχνουν να μην θέλουν με τίποτα να πατήσει ποδάρι στο Αιγαίο η Ρωσία του Πούτιν… Αυτό το πήραμε είδηση και κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Καραμανλή, το καταλάβαμε ΚΑΙ τώρα, με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ…
Η σύγκρουση είναι έντονη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, με τη δεύτερη να έχει και τη χαλαρή στήριξη της Γερμανίας…

Το Μαξίμου παρατηρεί αμήχανο και ανήμπορο να αντιδράσει, ενώ απουσιάζει μια εθνική στρατηγική για τη χώρα που δεν μπορεί να είναι αυτή που μεταδίδεται από το πρωθυπουργικό επιτελείο – και λέγεται ότι εκφράζει το Σαμαρά – πως «συμφέρον της χώρας είναι όποιος δώσει τα περισσότερα και αυτός θα πάρει τις υπό αποκρατικοποίηση εταιρείες».

Σε αυτό το ρευστό περιβάλλον, η ελληνική κυβέρνηση έχει ανοικτή την υπόθεση της ανακήρυξης της ΑΟΖ που κανείς δεν ξέρει εάν θα προχωρήσει μετά την οριοθέτηση, που αποτελεί και το πιο κρίσιμο και σοβαρό βήμα.

Αυτή η σημαντική εθνική κίνηση, συνδέεται άμεσα με το ευρύτερο γεωπολιτικό παιχνίδι στην περιοχή και τη σύγκρουση των αντικρουόμενων συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων.
Ο πόλεμος αγριεύει και πολλά παίζονται. Τα λεφτά είναι πολλά και καμία δύναμη δεν θα θέσει ως ύψιστη προτεραιότητα τη διατήρηση της παρούσας κυβέρνησης στην εξουσία.

Ίσως να εξυπηρετεί μια πολιτική και κοινωνική, εκτός από την οικονομική που ήδη έχει συντελεσθεί, αποσταθεροποίηση για να μοιραστεί πιο εύκολα το παιχνίδι. Τότε οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες και κανείς δεν θα ξέρει ποιος θα είναι ο ένοικος του Μαξίμου. Το σίγουρο είναι ότι οι σφαίρες και οι βόμβες βοηθάνε…

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις