Τουρκία: Ζητά νέα παράταση για τα α/α μακρού βεληνεκούς!

Με ιλαροτραγωδία μοιάζει πλέον το περίφημο εξοπλιστικό πρόγραμμα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων για την απόκτηση αντιαεροπορικού – αντιβαλλιστικού συστήματος μακρού βεληνεκούς (T-LORAMIDS), αφού οι Τούρκοι μοιάζουν να μην ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να ξεφύγουν από την καταρχήν επιλογή της κινεζικής υποψηφιότητας.

Όπως έγινε γνωστό τις τελευταίες μέρες, κι ενώ είχε προαναγγελθεί επί της ουσίας το κλείσιμο της υπόθεσης, οι Τούρκοι ζήτησαν νέα παράταση, την έκτη κατά σειρά, από τον δεύτερο και τον τρίτο κατά σειρά υποψήφιο προμηθευτή, σε ένα συμβόλαιο το ύψος του οποίου ανέρχεται στα 3,44 δισεκατομμύρια δολάρια (η σημαντική πτώση της τουρκικής λίρας απέναντι στο δολάριο ΗΠΑ, προφανώς καθιστά το πρόγραμμα πλέον, αναλογικά πολύ πιο ακριβό).

Ήτοι, τους Ευρωπαίους, την κοινοπραξία MBDA και Thales (κοινοπραξία Eurosam) με το SAMP/T(χρησιμοποιεί ως πυραύλους αναχαίτισης τους ASTER 30 και διαθέτει το ραντάρ Arabel) και τους Αμερικανούς, τις εταιρίες Raytheon και Lockheed Martin με το Patriot MIM-104 (στην έκδοση PAC-2 που έχει και η Ελλάδα έχει κυρίως αντιαεροπορικές δυνατότητες, ενώ στην PAC-3 αποκτά και αντιβαλλιστικές).

Εδώ και πολλούς μεγάλο διάστημα, οι Τούρκοι παρακαλούν σχεδόν τους προμηθευτές αυτούς να αναθεωρήσουν την προσφορά που είχαν υποβάλει ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική οικονομικά και τεχνολογικά απέναντι στους Κινέζους και την εταιρία China Precision Machinery Import Export Corporation (CPMIEC), που επικράτησαν με το HQ-9 (εξαγωγική τυποποίηση ως FD-2000).

Με τον τρόπο αυτό θα τους πρόσφεραν το πρόσχημα να υπαναχωρήσουν από την αρχική τους επιλογή, η οποία είχε προκαλέσει οργή, κυριολεκτικά, στους κόλπους του ΝΑΤΟ, με αξιωματούχους στην Ουάσιγκτον να ομιλούν για τουρκική αντισυμμαχική συμπεριφορά, όχι μόνο λόγω του ότι η προμηθεύτρια εταιρία βρίσκεται στον κατάλογο με τις αμερικανικές κυρώσεις, εξαιτίας της συνεργασίας της με το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα.

Οι Τούρκοι δεν θα μπορούν να ενσωματώσουν το FD-2000, εάν τελικά το προμηθευτούν, με το σύστημα αντιαεροπορικής – αντιβαλλιστικής άμυνας του ΝΑΤΟ, καθώς για να συμβεί αυτό θα χρειαζότανπρόσβαση στους πηγαίους κωδικούς (source codes) εκατέρωθεν, ανοίγοντας έτσι ένα επικίνδυνο «παράθυρο τρωτότητας» των συστημάτων και απειλώντας την ασφάλεια των συστημάτων της Ατλαντικής Συμμαχίας.

Το πρόγραμμα αυτό έχει εξελιχθεί κατά τα φαινόμενα σε μεγάλο «πονοκέφαλο» για την Άγκυρα, η οποία… εκλιπαρεί για αναθεωρημένες προτάσεις και δεν τις βλέπει. Βέβαια, όσο το πρόγραμμα «σέρνεται», τόσο καλύπτει τις ανάγκες της η Τουρκία με τα γερμανικά και τα ισπανικά Patriot (πλέον, τα ολλανδικά αποσύρονται), ενώ όπως προαναφέρθηκε και οι οικονομικές εξελίξεις στην Τουρκία επιβάλουν «συμμάζεμα».

Επιπρόσθετα, όσο οι υποψήφιοι εξακολουθούν να τρέφουν ελπίδες για το σημαντικό αυτό συμβόλαιο,είναι σίγουρα πολύ πιο προσεκτικοί στις διατυπώσεις και τις ενέργειές τους, απέναντι στην «απροσάρμοστη» χώρα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

http://www.defence-point.gr/news/?p=119417