Η Τουρκία παρέλαβε το δεύτερο A400M Atlas από την Airbus Defence & Space

Η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε το δεύτερο αεροσκάφος τακτικών μεταφορών A400M Atlas από την Airbus Defence & Space, με αποτέλεσμα το αεροσκάφος να μεταφερθεί στην αεροπορική βάση Καϊσέρι στο τέλος του προηγούμενου έτους.

Τα αεροσκάφος παραγωγής MSN13 ολοκλήρωσε την πτήση αποδοχή του στις εγκαταστάσεις της Airbus San στη Σεβίλλη της Ισπανίας στις 22 Δεκεμβρίου, όπως είχε ανακοινώσει η εταιρεία μέσω του Twitter. Η πρώτη μεταβίβαση (MSN009) προς την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 2014.

Η παράδοση του πρώτου A400M Atlas στην Τουρκία ολοκλήρωσε μια περίοδο παρατεταμένων διαπραγματεύσεων σε ένα πρόγραμμα που μαστίζεται από υπερβάσες κόστους και «αφόρητες» καθυστερήσεις.

Τα νέα αεροσκάφη θα αντικαταστήσουν τα γαλλικής κατασκευής C-160 Transall (16 στην απογραφή σήμερα, κατασκευής 1968/69), δίνοντας στην αεροπορική δύναμη της Τουρκίας μια σημαντική ώθηση στην ικανότητα των αερομεταφορών.

Η Airbus έχει πλέον παραδώσει συνολικά 10 A400M σε τέσσερις πελάτες. Η Γαλλία δέχθηκε το έκτο αεροσκάφος της στις 12 Δεκεμβρίου, ενώ οι αεροπορικές δυνάμεις της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου έλαβαν το πρώτο αεροσκάφος τους κατά τις τελευταίες εβδομάδες, MSN018 και MSN015 αντίστοιχα.

Συνολικά 174 A400M Atlas είναι υπό παραγγελία για τα εταιρικά έθνη του προγράμματος, καθώς και τους συνεργάτες στο πρόγραμμα, Βέλγιο, Λουξεμβούργο και Ισπανία, και ο πρώτος εξαγωγικός πελάτης στο πρόσωπο της Μαλαισίας. Η Μαλαισία πρόκειται να λάβει το πρώτο από τα τέσσερα αεροσκάφη - MSN22 - κατά το πρώτο τρίμηνο του 2015. Η Ισπανία (MSN046) το 2016, το Λουξεμβούργο (MSN133) και το Βέλγιο (MSN136) το 2019.

Πάρα πολύ ακριβό, μεγάλες καθυστερήσεις

Πελάτες: Η Γερμανία είναι μεταξύ των επτά χωρών του ΝΑΤΟ με 60 παραγγελίες ο μεγαλύτερος πελάτης, ακολουθούμενη από τη Γαλλία (50), Ισπανία (27), Ηνωμένο Βασίλειο (25), Τουρκία (10), Βέλγιο (7) και το Λουξεμβούργο (1). Επιπλέον, εκτός από την Μαλαισία (4) και η Νότια Αφρική (8), η οποία έχει όμως ακυρώσει την παραγγελία της.

Το πρόγραμμα: Τέλος του 2009 επρόκειτο να παραδοθεί το πρώτο Α400Μ. Αντ 'αυτού, η πρώτη πτήση. Η έναρξη της παράδοσης σημειώνεται τέσσερα χρόνια αργότερα, με τα πρώτα δύο αεροσκάφη να καταλήγουν στην Γαλλία.

Κόστος: Το 2003 στο πιο ακριβό εξοπλιστικό πρόγραμμα της Ευρώπης συμφωνήθηκε μια σταθερή τιμή - €20 δισεκατομμύρια για 180 αεροσκάφη - το οποίο ήταν μια καινοτομία. Το πρόγραμμα θα μπορούσε να είναι μέχρι και €11,3 δισεκατομμύρια πιο ακριβό, σε συνολικά €31.3 δισεκατομμύρια εκτιμάται από την ελεγκτική εταιρεία Pricewaterhouse Coopers. Με την αναθεώρηση του προγράμματος από το 2012 έχουν συμπεριληφθεί €7,7 δισεκατομμύρια στα €20 δισεκατομμύρια της αρχικής σύμβασης.

Η κατανομή του επιπλέον κόστους: Εκτός από την τιμή αγοράς οι επτά χώρες πρέπει να καταβάλουν επιπλέον €2,0 δισεκατομμύρια. Επιπλέον €1,5 δισεκατομμύρια πρέπει να καταβληθούν, για τα οποία ελπίζεται σε μεταγενέστερο στάδιο να επιστραφούν από πρόσθετες παραγγελίες εξαγωγών εκτός των χωρών του ΝΑΤΟ. Από που θα προκύψει το υπόλοιπο των αναγκών που προσδιορίζονται ως επιπλέον κόστος από την PWC στο ποσό των €11,3 δισεκατομμυρίων, παραμένει ανοιχτό. Συνολικά € 4,2 δισεκατομμύρια είναι να αντισταθμίσει η εταιρεία.

Τα αίτια: Οι απαιτήσεις των εθνών ήταν πάρα πολλές με πολλά ειδικά αιτήματα, και η Airbus συμφώνησε εξαρχάς. Το αεροσκάφος θα πρέπει να είναι ευέλικτο, να μπορεί να απογειωθεί από σύντομους και πρόχειρους διαδρόμους ή λωρίδες γης, παρά τα υψηλά φορτία να είναι ευέλικτο στον αέρα και να πετά χαμηλά κάτω από τα ραντάρ.

Οι υπεύθυνοι: Διαχειριστικά λάθη δεν πιστοποιήθηκαν μόνο από τους ελεγκτές της PricewaterhouseCoopers, αλλά και από τον πρώην διεθύνων σύμβουλο της EADS, Λουίζ Γκαλουά. Αλλά και οι πελάτες φέρουν ευθύνη. Ζήτησαν πάρα πολλά για μια πολύ χαμηλή τιμή. Επιπλέον, πολιτικοί παράγοντες κατέστησαν εξαρχάς δύσκολο να προβλεφθεί η εξέλιξη του προγράμματος. Αντί των κινητήρων Pratt & Whitney αμερικανικής κατασκευής που ήθελε η EADS, οι χώρες ζήτησαν μια ευρωπαϊκή κοινοπραξία ως προμηθευτή.

Σε αναμονή των δυνατοτήτων

Έτσι, παρά το γεγονός ότι έχουν παραδοθεί 10 A400M από το τέλος του προηγούμενου έτους, μόλις ένα λιγότερο από ό, τι είχε προγραμματιστεί, η τακτική αεροπορική δυνατότητα, πέρα από τις βασικές στρατηγικές αερομεταφορές, είναι πολύ πίσω. Όπως αυτό το πρόγραμμα έχει ήδη τροποποιηθεί δύο φορές, το 2011 ως μέρος της επαναδιαπραγμάτευσης της αρχικής σύμβασης με τα επτά κράτη-εταίρους, και πάλι το 2012 μετά από ένα πρόβλημα της ανάπτυξης του κινητήρα, οι καθυστερήσεις υποχρέωσαν την εταιρεία στο τελευταίο οικονομικό δελτίο της να εκτιμά πιθανές απώλειες της σύμβασης.

Η Βρετανική Βασιλική Πολεμική Αεροπορία έλαβε το πρώτο A400M στα μέσα Νοεμβρίου, δύο μήνες αργότερα από ό, τι είχε υποσχεθεί η εταιρεία για τελευταία φορά, και χωρίς τη δυνατότητα τις ρίψης αλεξιπτωτιστών και μια μικρών, εξειδικευμένων φορτίων. Ένας εκπρόσωπος της Airbus Defence & Space είχε αναφέρει ότι οι πρόσθετες δυνατότητες δεν θα ολοκληρωθούν μέχρι τα μέσα του επόμενου έτους. Τόνισε, επίσης, ότι ο ρυθμός με τον οποίο οι πελάτες μπορούν να κάνουν χρήση αυτών των δυνατοτήτων εξαρτάται επίσης και από τις διαδικασίες προεπιλογής των εθνών.

Η σειρά ακολουθίας των προοδευτικών βελτιώσεων είναι ακόμα υπό διαπραγμάτευση με τους πελάτες, σύμφωνα με το οικονομικό δελτίο του τρίτου τριμήνου του 2014 της εταιρείας. Για συμβατικούς λόγους η Airbus Defence & Space όρισε προηγουμένως μια σειρά δυνατοτήτων που είναι κοινές σε κάθε έθνος εταίρο. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών η Airbus Defence & Space έχει αναφερθεί σε επιτυχείς δοκιμές ρίψεις αλεξιπτωτιστών, καθώς και την παράδοση τυποποιημένων συστημάτων παροχής δοχείων ενός τόνου, με αλεξίπτωτα, όπως έγινε ρίψη σε 24 από αυτά σε ένα μόνο πέρασμα. Η εταιρεία έχει επίσης αποδείξει την ικανότητα να λειτουργεί το αεροσκάφος ως ιπτάμενο τάνκερ, όπως ισπανικά μαχητικά F/A-18 ανεφοδιάστηκαν από ατρακτίδιο δεξαμενής εγκατεστημένο στο A400M.

Κοινή υποστήριξη

Λίγο μετά τις πρώτες παραδόσεις στην Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο η εταιρεία υπέγραψε μια σύμβαση για υπηρεσίες κοινής υποστήριξης για τα Α400Μ  των δύο χωρών. Αυτή η σύμβαση καλύπτει τη συντήρηση, τη συγκέντρωση των ανταλλακτικών και των υπηρεσιών των μηχανικών συντήρησης.

Σε μια ασυνήθιστη κίνηση η Flybe Aviation Services θα ενεργεί ως υπεργολάβος της Airbus στη συντήρηση και την υποστήριξη του στόλου A400M του Ηνωμένου Βασιλείου. Η εν λόγω εταιρεία είναι η θυγατρική της βρετανικής περιφερειακής αεροπορικής εταιρείας Flybe. Η εταιρεία αναμένει έτσι να αναπτύξει καλύτερες εμπορικές πρακτικές για την υποστήριξη του αεροσκάφους,

Ο Βρετανός υπουργός των αμυντικών προμηθειών Φίλιπ Ντιούν κάλεσε την κοινή σύμβαση «ένα σημαντικό ορόσημο για την αύξηση της αμοιβαίας συνεργασίας» μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας. Ο Γάλλος επικεφαλής αμυντικών προμηθειών Λωρέν Κολέτ-Μπιλό πρότεινε ότι οι άλλοι εταίροι του Α400Μ (Βέλγιο, Γερμανία, Λουξεμβούργο, Ισπανία και Τουρκία) θα μπορούσαν να συνάψουν παρόμοιες συμφωνίες για την από κοινού υποστήριξη. Ωστόσο, η Γερμανία έχει μόλις υπογράψει ξεχωριστή σύμβαση με την εταιρεία.

Η Rolls-Royce ανακοίνωσε ότι έχει επενδύσει 28 εκατομμύρια δολάρια στις εγκαταστάσεις του Μπρίστολ στο Ηνωμένο Βασίλειο για να υποστηρίζει τους κινητήρες TP400 του A400M. Μια υπάρχουσα πλατφόρμα δοκιμών θα πρέπει να μετατραπεί ώστε να επιτρέπονται οι δοκιμές στο έδαφος. Αν και αρχικά αυτή η εγκατάσταση προορίζεται να εξυπηρετήσει τους κινητήρες της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας, στη συνέχεια θα είναι διαθέσιμη για άλλους χρήστες του A400M.

http://www.defencenews.gr/index.php/2014-08-08-07-05-28/1155-i-tourkia-parelave-to-deytero-a400m-atlas-apo-tin-airbus-defence-space