Γερμανός υπουργός αδειάζει Ερντογάν σε ερώτηση-φωτιά Ελληνογερμανού…

«Θέτοντας τις βάσεις για κοινωνικό διάλογο στην Ελλάδα και την Ευρώπη» είχε σαν θεματική η εκδήλωση του «Das Progressive Zentrum» (Προοδευτικό Κέντρο /http://www.progressives-zentrum.org/) που διοργανώθηκε στην Αθήνα, με ομιλητή τον Γερμανό υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Michael Roth, στο πλαίσιο συνεδρίου (Townhall meeting), παρουσία, μεταξύ άλλων και του πρεσβευτή της Γερμανίας (βλ. τη φωτογραφία στη συνέχεια).

Στην εκδήλωση συμμετείχε και νεαρός Ελληνογερμανός, ο οποίος απηύθυνε δύο ερωτήματα-φωτιά στον υπουργό, με την απάντηση να κρίνεται επιεικώς ανεπαρκής. Χαρακτηριστικό της δύσκολης θέσης στην οποία περιήλθε η γερμανική εκπροσώπηση, ήταν η αποχώρηση του πρεσβευτή αμέσως μετά την ερώτηση, εμφανώς εκνευρισμένος, σύμφωνα με την εντύπωση που δημιουργήθηκε στο ακροατήριο.
Ο δε Γερμανός υπουργός που άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στο ακροατήριο, παρά την κατανοητή – αυτονόητη προσπάθεια να υπεραμυνθεί της πολιτικής της χώρας του απέναντι στην Άγκυρα, δεν μπόρεσε να αποφύγει τη διατύπωση προβληματισμών για τις πραγματικές προθέσεις του Τούρκου ηγέτη, αποκαλύπτοντας τη γερμανική αμηχανία…
Όσα διημείφθησαν παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Δεν έχουμε ποτέ διστάσει να ασκήσουμε δριμύτατη κριτική στην ελληνική νοοτροπία και το κομματικό κράτος που εγκαθίδρυσε η μεταπολίτευση, τασσόμενοι ευθέως υπέρ της κριτικής που ασκείται από την πλευρά της Γερμανίας, ενίοτε δε, υπερθεματίζοντας.
Ωστόσο, η αξιόλογη γερμανική πρωτοβουλία με αντικείμενο την ανατροπή της αρνητικής εικόνας που επικρατεί στην Ευρώπη για την… ατμομηχανή της, τη χώρα της Άγκελας Μέρκελ, επί τη βάση της μετριοπάθειας και του διαλόγου, θα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά και με τα θέματα που έθεσε ο νεαρός Ελληνογερμανός.
Διότι εάν υπάρχουν αμφιβολίες για τις προθέσεις της πλειοψηφίας των Τούρκων – αλλιώς δεν εξέλεγαν τον αμφιλεγόμενο τουλάχιστον, Ερντογάν – δεν μπορούν να έχουν τέτοια στάση απέναντι στην Ελλάδα και τους Έλληνες, υπονομεύοντας με αυτό τον τρόπο τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντί να προστατεύονται συλλογικά, με αποτέλεσμα να απαξιώνουν το γεωπολιτικό μέγεθος που καλείται Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που πλήττει ευθέως και τα γερμανικά συμφέροντα.
Καλές οι ισορροπίες, όχι όμως σε βάρος της λογικής και του Δικαίου, κι εάν το Βερολίνο επιθυμούσε να διευθετήσει το ζήτημα στα ανατολικά σύνορα της Ένωσης, θα μπορούσαν να επιβάλλουν μια διαδικασία που θα οδηγήσει σε μια λύση που μπορεί να μην ικανοποιεί καμιά από τις δυο πλευρές απόλυτα, θα σέβεται όμως στοιχειωδώς το διεθνές νομικό πλαίσιο, το οποίο προφανώς δεν μπορεί να προσαρμοστεί για να ικανοποιηθούν τα τουρκικά «καπρίτσια».
Ας δούμε όμως την εξαιρετική ερώτηση του νεαρού Ελληνογερμανού που μπορεί κανείς να την παρακολουθήσει σε βίντεο στη διεύθυνση: https://www.facebook.com/video.php?v=10153185467341121&pnref=story
Κύριε Roth, ονομάζομαι Κωνσταντίνος Καρουζάκης-Χέκενντορφ και είμαι Ελληνογερμανός. Καταλαβαίνετε πως η βελτίωση των ελληνογερμανικών σχέσεων είναι προσωπικό θέμα προτεραιότητας. Έχω δύο συγκεκριμένες ερωτήσεις για εσάς. Πριν έρθω σε αυτές όμως παρακαλώ δώστε μου ένα λεπτό να θέσω τη βάση για την ερώτησή μου:
7000 παραβιάσεις του διεθνούς αναγνωρισμένου ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου από πάνω από 800 ένοπλους σχηματισμούς της τουρκικής αεροπορίας από το 2011… 175 παραβιάσεις των διεθνώς αναγνωρισμένων ελληνικών χωρικών υδάτων από το τουρκικό Ναυτικό μέσα στου πρώτους 7 μήνες του 2015.
Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος – συμπεριλαμβανομένης και μιας σειράς από κατοικημένα νησιά – πράγμα που οδηγεί στις παραπάνω παραβιάσεις.
Η Τουρκία απειλεί ανοιχτά με πόλεμο εάν η Ελλάδα εφαρμόσει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και επεκτείνει τα θαλάσσια της σύνορα στα 12 ναυτικά μίλια.
Η Τουρκία κατέχει στρατιωτικά κοντά στο 40% της Δημοκρατίας της Κύπρου – 40% της εθνικής επικράτειας κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Συνοψίζοντας, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι ενεργός στρατιωτικός κίνδυνος για τουλάχιστον δύο κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι πολιτικές διαπραγματεύσεων και κατευνασμού / προσέγγισης έχουν αποτύχει από τη στιγμή της σύλληψής τους.
Η Γερμανία έχει πουλήσει, μέχρι και δωρίσει (ως μέρος αντισταθμιστικών) ένα γιγάντιο όγκο οπλικών συστημάτων στην Τουρκία τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Σχεδόν όλα τα όπλα αυτά τοποθετήθηκαν στα ελληνοτουρκικά σύνορα – το οποίο είναι κάτι που το γερμανικό ομοσπονδιακό συμβούλιο ασφαλείας γνωρίζει πολύ καλά.
Επομένως, η πρώτη μου ερώτηση αφορά στην «ευθύνη της Γερμανίας στον κόσμο» (σλόγκαν του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών): Πως ακριβώς περιμένετε οι Έλληνες και οι Κύπριοι, που είναι Ευρωπαίοι εταίροι σας, να έχουν θετική εικόνα για τη χώρα η οποία εσκεμμένα εξοπλίζει τον αντικειμενικό και οφθαλμοφανή εχθρό.
Η δεύτερη ερώτηση αφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Πως περιμένετε Έλληνες και Κύπριοι να μην είναι ευρωσκεπτικιστές, να εμπιστευτούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, μια γιγάντια γεωπολιτική δύναμη που κατάφερε να εκδημοκρατίσει και να ενσωματώσει σχεδόν ολόκληρη την ανατολική Ευρώπη μέσα σε μία δεκαετία, αλλά αρνείται να χρησιμοποιήσει soft power στην Τουρκία, ώστε η τελευταία να αναγνωρίσει την εδαφική ακεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ευχαριστώ
Η απάντηση στα ελληνικά που μπορεί κανείς να την παρακολουθήσει εδώ:https://www.facebook.com/video.php?v=10153185473436121&pnref=story
Πρέπει να δουλέψουμε επάνω σε μια στρατηγική να καλέσουμε την Τουρκία να παίξει πιο εποικοδομητικό ρόλο. Η Τουρκία παίζει ρόλο κλειδί – όχι μόνο στην περιοχή αλλά σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εδώ και χρόνια διαπραγματευόμαστε με την Τουρκία για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
>Η Τουρκία είναι μέλος του κλαμπ του ΝΑΤΟ.
>Η Τουρκία δεν είναι εχθρός.
>Η Τουρκία θα έπρεπε να είναι εταίρος μας.
Στη Γερμανία υπάρχουν 3 εκατομμύρια σύνδεσμοι μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας, 3 εκατομμύρια άνθρωποι στην Γερμανία έχουν τουρκικές ρίζες. Γι’ αυτό η Γερμανία είναι ενδιαφερόμενη έντονα να καθιερώσει ένα ανοιχτό πλαίσιο και μια εποικοδομητική ατμόσφαιρα συνεργασίας με την Τουρκία.
Το πρόβλημα είναι πως αγνοήσαμε την Τουρκία για πολύ καιρό. Τα τελευταία λίγα χρόνια η Τουρκία προσπάθησε να λύσει προβλήματα: Η ειρηνευτική διαδικασία με τους Κούρδους, μια πιο εποικοδομητική σχέση με το Ισραήλ και πολλές άλλες χώρες στην Μέση Ανατολή.
Αλλά η κύρια ανησυχία για όλους εμάς είναι πως η τωρινή Τουρκική κυβέρνηση έχει απομακρυνθεί πολύ από τις πολιτικές της ρίζες και αυτό είναι το πρόβλημα. Ωστόσο, η απάντησή μου είναι, ας μην απομονώσουμε την Τουρκία. Η απάντησή μου είναι ας της μιλήσουμε ευθέως.
Έχω επισκεφθεί την Τουρκία πολλές φορές και ήταν πάντα σημαντικό για μένα να μην είμαι (μόνο) ευθύς προς τους πολιτικούς, αλλά και ευθύς στην επαφή με την κριτική κοινωνία των πολιτών στην Τουρκία. Θέλω να στείλω ένα ξεκάθαρο μήνυμα στη νέα γενιά στην Τουρκία, πως η Ευρωπαϊκή πόρτα είναι ανοιχτή γι’ αυτούς αλλά η Τουρκία πρέπει να αντεπεξέλθει σε πολλά προαπαιτούμενα.
Και ένα από τα προαπαιτούμενα είναι η αποδοχή του κράτους δικαίου, δικαστικής ανεξαρτησίας και άλλα. Και είμαι πολύ ευτυχής που το παράθυρο της ευκαιρίας στην Κύπρο είναι ανοιχτό και η εντύπωσή μου είναι πως και οι δύο πλευρές αξιοποιούν την ευκαιρία για να βρούνε μια ειρηνική και βιώσιμη λύση για να ξεπεραστεί η διαίρεση της Κύπρου.
Δεν είμαι σίγουρος τι ρόλο παίζει ο κύριος Ερντογάν, αλλά βλέπω μια ευκαιρία να ξεπεράσουμε την διαίρεση αυτής της χώρας. Και αυτό δεν έχει θετικό αντίκτυπο μόνο σε όλη την περιοχή. Αυτό έχει θετικό αντίκτυπο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
http://www.defence-point.gr/news/?p=142788

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις